Τίτλος έργου: Λασκαρίνα
Μπουμπουλίνα
Θέση: Πεδίον του Άρεως, Λεωφόρος Ηρώων
Έτος Κατασκευής: 1937
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Λάζαρος Λαμέρας
Θέση: Πεδίον του Άρεως, Λεωφόρος Ηρώων
Έτος Κατασκευής: 1937
Υλικό Κατασκευής: Μάρμαρο
Καλλιτέχνης: Λάζαρος Λαμέρας
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα (1771-1825) με καταγωγή από σπετσιώτη εφοπλιστική
οικογένεια, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Παντρεύτηκε δύο φορές, με τον Γιάννουζα
και τον Μπούμπουλη και απέκτησε έξι παιδιά. Μετά το θάνατο του δεύτερου άνδρα
της ναυπήγησε το πλοίο «Αγαμέμνων» με δεκαοκτώ πυροβόλα. Αυτό, άλλα τρία
μικρότερα και πολλά χρήματα, τα διέθεσε για την Επανάσταση. Στη Φιλική Εταιρεία
μυήθηκε το 1819. Συμμετείχε ενεργά σε πολλές επιχειρήσεις, όπως στην πολιορκία
του Ναυπλίου, και μπήκε από τους πρώτους στην Τριπολιτσά. Μετά την άλωση του
Ναυπλίου εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, αλλά εκδιώχτηκε το 1824 γιατί υποστήριζε
τον Κολοκοτρώνη. Επέστρεψε στις Σπέτσες όπου και πέθανε.
Τηνιακής καταγωγής, σπούδασε
αρχικά κοντά στον Θωμά Θωμόπουλο στη Σχολή Καλών Τεχνών (1932-1938). Με
υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών συνέχισε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, κοντά
στον Ζαν Μπουσέ, κερδίζοντας το 1939 το Α΄ βραβείο. Η έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου
Πολέμου τον ανάγκασε να διακόψει τις σπουδές του και να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της πρωτοποριακής ομάδας "Ακραίοι", με
επικεφαλής τον Αλέκο Κοντόπουλο, που δημιουργήθηκε το 1949. Το 1953 το μνημείο
του για τον Άγνωστο Πολιτικό Κρατούμενο βραβεύθηκε σε διεθνή διαγωνισμό και στη
συνέχεια εκτέθηκε στην Tate Gallery του Λονδίνου.
Το 1956 εξελέγη τακτικό μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Γραμμάτων και Τεχνών και
το 1957 βραβεύθηκε από τον Δήμο Αθηναίων με το Α' βραβείο γλυπτικής. Το
διάστημα 1960-1987 διετέλεσε καθηγητής στην έδρα της Πλαστικής της
Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π. Το 1969 δημοσίευσε μελέτη με τίτλο
"Πλαστική" και το 1975 το "Χωροθετικό διάγραμμα γλυπτών έργων
Δήμου Αθηναίων Νεωτέρας Ελλάδος". Τιμήθηκε επίσης με το παράσημο του
Ταξιάρχη του Φοίνικα.
Ανέπτυξε πλούσια εκθεσιακή δραστηριότητα, η οποία ξεκίνησε με συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις. Το 1933 εξέθεσε με την "Ομάδα Τέχνη" και στη συνέχεια με τους "Ελεύθερους Καλλιτέχνες" (1937 - 1939). Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στις Μπιενάλε του Σάο Πάουλο (1955, 1961) και της Βενετίας (1960) καθώς και στην έκθεση "Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου" που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη το 1992. Το 1979 οργανώθηκε στην Eθνική Πινακοθήκη ατομική έκθεση έργων του για τα κωφάλαλα παιδιά με τίτλο "Αφή - Τέχνη - Παιδί".
Ανέπτυξε πλούσια εκθεσιακή δραστηριότητα, η οποία ξεκίνησε με συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις. Το 1933 εξέθεσε με την "Ομάδα Τέχνη" και στη συνέχεια με τους "Ελεύθερους Καλλιτέχνες" (1937 - 1939). Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στις Μπιενάλε του Σάο Πάουλο (1955, 1961) και της Βενετίας (1960) καθώς και στην έκθεση "Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου" που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη το 1992. Το 1979 οργανώθηκε στην Eθνική Πινακοθήκη ατομική έκθεση έργων του για τα κωφάλαλα παιδιά με τίτλο "Αφή - Τέχνη - Παιδί".
