Ταξιάρχαι

Ο Αναστάσιος Ορλάνδος (Μεσαιωνικά μνημεία της πεδιάδος των Αθηνών και των κλιτύων Υμηττού - Πεντελικού Πάρνηθος και Αιγάλεω, Τεύχος Γ'. Αθήναι: Τύποις ΕΣΤΙΑ, 1923) αναφέρει για το ναό των Ταξιαρχών τα ακόλουθα: «Ευρίσκεται εν τω πεδίω του Άρεως (Πολυγώνω) παρά το μνημείον των Ιερολοχιτών. Είναι ναός σταυροειδής φέρων αντί τρούλλου καμάραν κυλινδρικήν διευθυνομένην από Α προς Δ θέσεως αρχαιοτέρου, ούτινος διαφαίνεται εξωτερικώς η μεγάλη ημικυκλική αψίς του ιερού. Εκ του παλαιοτέρου δε τούτου ναού προέρχεται πιθανώτατα και το έξωθεν του ναού αποκείμενον μαρμάρινον, μετ’ αναγλύφων διακοσμήσεων, επιστύλιον. Χρονολογία, 16^ου ή 17^ου αιώνος.» Πίσω από το ναό των Ταξιαρχών δημιουργήθηκε το 1861 το Ιπποδρόμιον της Φρουράς των Αθηνών.
Ο χώρος γύρω από το ναό μέχρι το 1880 αποτελούσε τόπο υπαίθριας συγκέντρωσης του κοινού για περίπατο και αναψυχή. Ειδικά τα Κυριακάτικα μεσημέρια και τις γιορτές αποτελούσε χώρο περιπάτου για τους Αθηναίους και τους Βασιλείς. Στη πλατεία του ναού των Ταξιαρχών υπήρχε στημένη μια εξέδρα μουσικής σε πολυγωνικό σχήμα, όπου παιάνιζε η φιλαρμονική. Από εκεί προήλθε και το όνομα της όμορης γειτονιάς «Πολύγωνο». Στον περίβολο του ναού υπάρχουν το Μνημείο Φιλελλήνων πεσόντων στη μάχη του Δομοκού, μία προτομή του Αλέξανδρου Πραΐδη, το Μνημείο πεσόντων Ιερού Λόχου, καθώς και το Μνημείο του Αλέξανδρου Υψηλάντη.